ഓം ശ്രീമദ് ഭഗവദ്ഗീതാ
അഥ മംഗളാചരണം
അനുഗ്രഹായ ലോകാനാം അവതീര്‍ണ്ണായ വിഷ്ണവേ ക്‌ളേശാപഹായ കൃഷ്ണായ പാര്‍ത്ഥസാരഥയേ നമഃ ഓം നമോ ഭഗവതേ വാസുദേവായ
ഓം പാര്‍ത്ഥായ പ്രതിബോധിതാം -ഭഗവതാ നാരായണേന സ്വയം
വ്യാസേന ഗ്രഥിതാം പുരാണമുനിനാ-മദ്ധ്യേ മഹാഭാരതം
അദൈ്വതാമൃത വര്‍ഷിണിം - ഭഗവതീമഷ്ടാദശാദ്ധ്യായിനിം
അംബത്വാമനുസന്ദധാമി - ഭഗവത്ഗീതേ ഭവദ്വേഷിണിം
-നമോസ്തുതേ വ്യാസവിശാലബുദ്ധേ
ഫുല്ലാരവിന്ദായത പത്രനേത്ര - യേനത്വയാ ഭാരതതൈലപൂര്‍ണ്ണഃ
പ്രജ്ജ്വാലിതോ ജ്ഞാനമയഃപ്രദീപഃ
-പ്രപന്ന പാരിജാതായ -തോത്രവേ ത്രൈക പാണയേ
ജ്ഞാനമുദ്രായ കൃഷ്ണായ -ഗീതാമൃതദുഹേ നമഃ
-സര്‍വ്വോപനിഷദോ ഗാവോ -ദോഗ്ദ്ധാ ഗോപാലനന്ദനഃ
പാര്‍ത്ഥോ വത്സഃസുധീര്‍ഭോക്താ - ദുഗ്ദ്ധം ഗീതാമൃതം മഹത്
-വസുദേവസുതം ദേവം - കംസചാണൂരമര്‍ദ്ധനം
ദേവകീപരമാനന്ദം - കൃഷ്ണം വന്ദേ ജഗദ്ഗുരും
-ഭീഷ്മദ്രോണതടാ-ജയദ്രഥ ജലാ - ഗാന്ധാരനീലോപലാ
ശല്യഗ്രാഹവതീ കൃപേന വഹനി - കര്‍ണ്ണേന വേലാകുലാ
അശ്വത്ഥാമവികര്‍ണ്ണഘോരമകരാ -ദുര്യോധനാവര്‍ത്തിനി
സോത്തീര്‍ണ്ണാ ഖലു പാണ്ഡവൈഃ
രണനദീ കൈവര്‍ത്തകഃകേശവഃ
-പാരാശര്യവചഃസരോജമമലം - ഗീതാര്‍ത്ഥഗന്ധോത്കടം
നാനാഖ്യാനകകേസരം - ഹരികഥാ സംബോധനാ ബോധിതം
ലോകേ സജ്ജനഷട്പദൈരഹരഹ-പേപീയമാനം മുദാ
ഭൂയാത് ഭാരതപങ്കജം കലിമല - പ്രധ്വംസി നഃ ശ്രേയസേ
-മൂകം കരോതി വാചാലം - പംഗും ലംഘയതേ ഗിരിം
യത്കൃപാ തമഹം വന്ദേ - പരമാനന്ദ മാധവം
-യം ബ്രഹ്മാവരുണേന്ദ്ര രുദ്രമരുതഃ
സ്തുന്ന്വന്തി ദിവൈ്യഃ സ്തവൈര്‍
വേദൈഃ സാംഗപദക്രമോപനിഷദൈര്‍
ഗായന്തി യം സാമഗാഃ - ധ്യാനാവസ്ഥിത തദ്ഗതേന മനസാ
പശ്യന്തി യം യോഗിനോ - യസ്യാന്തം ന വിദുഃ സുരാസുരഗണാ
ദേവായ തസ്‌മൈ നമഃ
പഞ്ചദശോളദ്ധ്യായഃ
പുരുഷോത്തമയോഗഃ - ശ്രീ ഭഗവാനുവാച
-ഊര്‍ദ്ധ്വമൂലമധഃശാഖം - അശ്വത്ഥം പ്രാഹുരവ്യയം
ഛന്ദാംസി യസ്യ പര്‍ണ്ണാനി - യസ്തം വേദ സ വേദ വിത്
--അധശ്ചോര്‍ദ്ധ്വം പ്രസൃതാസ്തസ്യശാഖാ
ഗുണപ്രവൃദ്ധാ വിഷയപ്രവാലാഃ- അധശ്ച മൂലാന്യനുസംതതാനി
കര്‍മ്മാനുബന്ധീനി മനുഷ്യലോകേ
- ന രൂപമസ്യേഹ തഥോപലഭ്യതേ
നാന്തോന ചാദിര്‍ ന ച സംപ്രതിഷ്ഠാ
- അശ്വത്ഥമേനം സുവിരൂഢമൂലം
അസങ്ഗശസ്‌ത്രേണ ദൃഢേനഛിത്വാ
- തതഃപദം തത് പരിമാര്‍ഗ്ഗിതവ്യം
യസ്മിന്‍ ഗതാ ന നിവര്‍ത്തന്തി ഭൂയഃ
തമേവ ചാദ്യം പുരുഷം പ്രപദ്യേ
യതഃപ്രവൃത്തിഃപ്രസൃതാ പുരാണി
-നിര്‍മ്മാന മോഹാ ജിതസങ്ഗദോഷാ
അദ്ധ്യാത്മനിത്യാ വിനിവൃത്തകാമാ
ദ്വന്ദൈ്വര്‍വ്വിമുക്താഃ സുഖദുഃഖസംജ്ഞൈര്‍
ഗച്ഛന്ത്യമൂഢാഃ പദമവ്യയം തത്
-ന തദ്ഭാസയതേ സൂര്യോ - ന ശശാങ്കോ ന പാവകഃ
യദ്ഗത്വാ ന നിവര്‍ത്തന്തേ- തദ്ധാമ പരമം മമ
-മമൈവാംശോ ജീവലോകേ - ജീവഭൂതഃസനാതനഃ
മനഃഷഷ്ഠാനീന്ദ്രിയാണി - പ്രകൃതിസ്ഥാനി കര്‍ഷതി
-ശരീരം യദവാപ്‌നോതി- യച്ഛാപ്യുത്ക്രാമതീശ്വരഃ
ഗൃഹീതൈ്വതാനി സംയാതി - വായുര്‍ഗന്ധാനിവാശയാത്
-ശ്രോത്രം ചക്ഷുഃ സ്പര്‍ശനം ച - രസനം ഘ്രാണമേവ ച
അധിഷ്ഠായ മനശ്ചായം - വിഷയാനുപസേവതേ
-ഉത്ക്രാമന്തം സ്ഥിതം വാപി - ഭുഞ്ജാനം വാ ഗുണാന്വിതം
വിമൂഢാ നാനുപശ്യന്തി - പശ്യന്തി ജ്ഞാനചക്ഷുഷഃ
-യതന്തോ യോഗിനശ്ചൈനം -പശ്യന്ത്യാത്മന്യവസ്ഥിതം - യതന്തോളപ്യകൃതാത്മാനോ നൈനം പശ്യന്ത്യചേതസഃ
-യദാദിത്യഗതം തേജോ-ജഗദ്ഭാസയതേളഖിലം
യച്ഛന്ദ്രമസി യച്ഛാഗ്‌നൈൗ - തത്തേജോ വിദ്ധിമാമകം
-ഗാമാവിശ്യ ച ഭൂതാനി - ധാരയാമ്യഹ മോജസാ
പുഷ്ണാമി ചൗഷധീഃ സര്‍വ്വാഃ- സോമോ ഭൂത്വാ രസാത്മകഃ
-അഹം വൈശ്വാനരോ ഭൂത്വാ - പ്രാണിനാം ദേഹമാശ്രിതഃ
പ്രാണാപാനസമായുക്തഃ - പചാമ്യന്നം ചതുര്‍വ്വിധം
-സര്‍വ്വസ്യ ചാഹം ഹൃദിസന്നിവിഷ്‌ടോ
മത്തഃസ്മൃതിര്‍ ജ്ഞാനമപോഹനം ച
വേദൈശ്ച സര്‍വ്വൈരഹമേവ വേദ്യോ
വേദാന്തകൃദ് വേദ വിദേവ ചാഹം
-ദ്വാവിമൗ പുരുഷൗ ലോകേ - ക്ഷരശ്ചാക്ഷര ഏവ ച
ക്ഷരഃ സര്‍വ്വാണി ഭൂതാനി - കൂടസ്ഥോളക്ഷരഉച്യതേ
-ഉത്തമ പുരുഷസ്ത്വന്യഃ - പരമാത്മേത്യുദാഹൃതഃ
യോ ലോകത്രയമാവിശ്യ - ബിഭര്‍ത്തവ്യയ ഈശ്വരഃ
-യസ്മാത്ക്ഷരമതീതോഹം-അക്ഷരാദപിചോത്തമഃ
അതോളസ്മി ലോകേ വേദേ ച - പ്രഥിതഃ പുരുഷോത്തമഃ
-യോ മാമേവമസംമൂഢോ - ജാനാതി പുരുഷോത്തമം
സ സര്‍വ്വവിദ് ഭജതി മാം - സര്‍വ്വഭാവേന ഭാരത
- ഇതി ഗുഹ്യതമം ശാസ്ത്രം
ഇദമുക്തം മയാനഘ
ഏതദ് ബുദ്ധ്വാ ബുദ്ധിമാന്‍ സ്യാദ്
കൃതകൃത്യശ്ചഭാരത.
- ഇതി ശ്രീമദ് ഭഗവത്ഗീതാസുപനിഷത്സു
ബ്രഹ്മവിദ്യായാം യോഗശാസ്‌ത്രേ
ശ്രീകൃഷ്ണാര്‍ജ്ജുനസംവാദേ പുരുഷോത്തമ
യോഗോ നാമ പഞ്ചദശോദ്ധ്യായഃ
അഥ മംഗളാചരണം
അനുഗ്രഹായ ലോകാനാം അവതീര്‍ണ്ണായ വിഷ്ണവേ ക്‌ളേശാപഹായ കൃഷ്ണായ പാര്‍ത്ഥസാരഥയേ നമഃ ഓം നമോ ഭഗവതേ വാസുദേവായ
ഓം പാര്‍ത്ഥായ പ്രതിബോധിതാം -ഭഗവതാ നാരായണേന സ്വയം
വ്യാസേന ഗ്രഥിതാം പുരാണമുനിനാ-മദ്ധ്യേ മഹാഭാരതം
അദൈ്വതാമൃത വര്‍ഷിണിം - ഭഗവതീമഷ്ടാദശാദ്ധ്യായിനിം
അംബത്വാമനുസന്ദധാമി - ഭഗവത്ഗീതേ ഭവദ്വേഷിണിം
-നമോസ്തുതേ വ്യാസവിശാലബുദ്ധേ
ഫുല്ലാരവിന്ദായത പത്രനേത്ര - യേനത്വയാ ഭാരതതൈലപൂര്‍ണ്ണഃ
പ്രജ്ജ്വാലിതോ ജ്ഞാനമയഃപ്രദീപഃ
-പ്രപന്ന പാരിജാതായ -തോത്രവേ ത്രൈക പാണയേ
ജ്ഞാനമുദ്രായ കൃഷ്ണായ -ഗീതാമൃതദുഹേ നമഃ
-സര്‍വ്വോപനിഷദോ ഗാവോ -ദോഗ്ദ്ധാ ഗോപാലനന്ദനഃ
പാര്‍ത്ഥോ വത്സഃസുധീര്‍ഭോക്താ - ദുഗ്ദ്ധം ഗീതാമൃതം മഹത്
-വസുദേവസുതം ദേവം - കംസചാണൂരമര്‍ദ്ധനം
ദേവകീപരമാനന്ദം - കൃഷ്ണം വന്ദേ ജഗദ്ഗുരും
-ഭീഷ്മദ്രോണതടാ-ജയദ്രഥ ജലാ - ഗാന്ധാരനീലോപലാ
ശല്യഗ്രാഹവതീ കൃപേന വഹനി - കര്‍ണ്ണേന വേലാകുലാ
അശ്വത്ഥാമവികര്‍ണ്ണഘോരമകരാ -ദുര്യോധനാവര്‍ത്തിനി
സോത്തീര്‍ണ്ണാ ഖലു പാണ്ഡവൈഃ
രണനദീ കൈവര്‍ത്തകഃകേശവഃ
-പാരാശര്യവചഃസരോജമമലം - ഗീതാര്‍ത്ഥഗന്ധോത്കടം
നാനാഖ്യാനകകേസരം - ഹരികഥാ സംബോധനാ ബോധിതം
ലോകേ സജ്ജനഷട്പദൈരഹരഹ-പേപീയമാനം മുദാ
ഭൂയാത് ഭാരതപങ്കജം കലിമല - പ്രധ്വംസി നഃ ശ്രേയസേ
-മൂകം കരോതി വാചാലം - പംഗും ലംഘയതേ ഗിരിം
യത്കൃപാ തമഹം വന്ദേ - പരമാനന്ദ മാധവം
-യം ബ്രഹ്മാവരുണേന്ദ്ര രുദ്രമരുതഃ
സ്തുന്ന്വന്തി ദിവൈ്യഃ സ്തവൈര്‍
വേദൈഃ സാംഗപദക്രമോപനിഷദൈര്‍
ഗായന്തി യം സാമഗാഃ - ധ്യാനാവസ്ഥിത തദ്ഗതേന മനസാ
പശ്യന്തി യം യോഗിനോ - യസ്യാന്തം ന വിദുഃ സുരാസുരഗണാ
ദേവായ തസ്‌മൈ നമഃ
പഞ്ചദശോളദ്ധ്യായഃ
പുരുഷോത്തമയോഗഃ - ശ്രീ ഭഗവാനുവാച
-ഊര്‍ദ്ധ്വമൂലമധഃശാഖം - അശ്വത്ഥം പ്രാഹുരവ്യയം
ഛന്ദാംസി യസ്യ പര്‍ണ്ണാനി - യസ്തം വേദ സ വേദ വിത്
--അധശ്ചോര്‍ദ്ധ്വം പ്രസൃതാസ്തസ്യശാഖാ
ഗുണപ്രവൃദ്ധാ വിഷയപ്രവാലാഃ- അധശ്ച മൂലാന്യനുസംതതാനി
കര്‍മ്മാനുബന്ധീനി മനുഷ്യലോകേ
- ന രൂപമസ്യേഹ തഥോപലഭ്യതേ
നാന്തോന ചാദിര്‍ ന ച സംപ്രതിഷ്ഠാ
- അശ്വത്ഥമേനം സുവിരൂഢമൂലം
അസങ്ഗശസ്‌ത്രേണ ദൃഢേനഛിത്വാ
- തതഃപദം തത് പരിമാര്‍ഗ്ഗിതവ്യം
യസ്മിന്‍ ഗതാ ന നിവര്‍ത്തന്തി ഭൂയഃ
തമേവ ചാദ്യം പുരുഷം പ്രപദ്യേ
യതഃപ്രവൃത്തിഃപ്രസൃതാ പുരാണി
-നിര്‍മ്മാന മോഹാ ജിതസങ്ഗദോഷാ
അദ്ധ്യാത്മനിത്യാ വിനിവൃത്തകാമാ
ദ്വന്ദൈ്വര്‍വ്വിമുക്താഃ സുഖദുഃഖസംജ്ഞൈര്‍
ഗച്ഛന്ത്യമൂഢാഃ പദമവ്യയം തത്
-ന തദ്ഭാസയതേ സൂര്യോ - ന ശശാങ്കോ ന പാവകഃ
യദ്ഗത്വാ ന നിവര്‍ത്തന്തേ- തദ്ധാമ പരമം മമ
-മമൈവാംശോ ജീവലോകേ - ജീവഭൂതഃസനാതനഃ
മനഃഷഷ്ഠാനീന്ദ്രിയാണി - പ്രകൃതിസ്ഥാനി കര്‍ഷതി
-ശരീരം യദവാപ്‌നോതി- യച്ഛാപ്യുത്ക്രാമതീശ്വരഃ
ഗൃഹീതൈ്വതാനി സംയാതി - വായുര്‍ഗന്ധാനിവാശയാത്
-ശ്രോത്രം ചക്ഷുഃ സ്പര്‍ശനം ച - രസനം ഘ്രാണമേവ ച
അധിഷ്ഠായ മനശ്ചായം - വിഷയാനുപസേവതേ
-ഉത്ക്രാമന്തം സ്ഥിതം വാപി - ഭുഞ്ജാനം വാ ഗുണാന്വിതം
വിമൂഢാ നാനുപശ്യന്തി - പശ്യന്തി ജ്ഞാനചക്ഷുഷഃ
-യതന്തോ യോഗിനശ്ചൈനം -പശ്യന്ത്യാത്മന്യവസ്ഥിതം - യതന്തോളപ്യകൃതാത്മാനോ നൈനം പശ്യന്ത്യചേതസഃ
-യദാദിത്യഗതം തേജോ-ജഗദ്ഭാസയതേളഖിലം
യച്ഛന്ദ്രമസി യച്ഛാഗ്‌നൈൗ - തത്തേജോ വിദ്ധിമാമകം
-ഗാമാവിശ്യ ച ഭൂതാനി - ധാരയാമ്യഹ മോജസാ
പുഷ്ണാമി ചൗഷധീഃ സര്‍വ്വാഃ- സോമോ ഭൂത്വാ രസാത്മകഃ
-അഹം വൈശ്വാനരോ ഭൂത്വാ - പ്രാണിനാം ദേഹമാശ്രിതഃ
പ്രാണാപാനസമായുക്തഃ - പചാമ്യന്നം ചതുര്‍വ്വിധം
-സര്‍വ്വസ്യ ചാഹം ഹൃദിസന്നിവിഷ്‌ടോ
മത്തഃസ്മൃതിര്‍ ജ്ഞാനമപോഹനം ച
വേദൈശ്ച സര്‍വ്വൈരഹമേവ വേദ്യോ
വേദാന്തകൃദ് വേദ വിദേവ ചാഹം
-ദ്വാവിമൗ പുരുഷൗ ലോകേ - ക്ഷരശ്ചാക്ഷര ഏവ ച
ക്ഷരഃ സര്‍വ്വാണി ഭൂതാനി - കൂടസ്ഥോളക്ഷരഉച്യതേ
-ഉത്തമ പുരുഷസ്ത്വന്യഃ - പരമാത്മേത്യുദാഹൃതഃ
യോ ലോകത്രയമാവിശ്യ - ബിഭര്‍ത്തവ്യയ ഈശ്വരഃ
-യസ്മാത്ക്ഷരമതീതോഹം-അക്ഷരാദപിചോത്തമഃ
അതോളസ്മി ലോകേ വേദേ ച - പ്രഥിതഃ പുരുഷോത്തമഃ
-യോ മാമേവമസംമൂഢോ - ജാനാതി പുരുഷോത്തമം
സ സര്‍വ്വവിദ് ഭജതി മാം - സര്‍വ്വഭാവേന ഭാരത
- ഇതി ഗുഹ്യതമം ശാസ്ത്രം
ഇദമുക്തം മയാനഘ
ഏതദ് ബുദ്ധ്വാ ബുദ്ധിമാന്‍ സ്യാദ്
കൃതകൃത്യശ്ചഭാരത.
- ഇതി ശ്രീമദ് ഭഗവത്ഗീതാസുപനിഷത്സു
ബ്രഹ്മവിദ്യായാം യോഗശാസ്‌ത്രേ
ശ്രീകൃഷ്ണാര്‍ജ്ജുനസംവാദേ പുരുഷോത്തമ
യോഗോ നാമ പഞ്ചദശോദ്ധ്യായഃ
Excellent
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂThe Bhagavad Gītā is comprised of 700 verses from the Mahabharata, functions virtually as a text on its own in Hinduism. The Bhagavad Gītā is revered as sacred by the majority of Hindu traditions. In general speech it is commonly referred to as The Gita. The content of the text is a conversation betweenKrishna and Arjuna taking place on the battlefield of Kurukshetra just prior to the start of a climactic war. Responding to Arjuna's confusion and moral dilemma, Krishna explains to Arjuna his duties as a famous warrior and Prince and elaborates on a number of different Yogas and Vedanta, with examples and analogies. This has led to the Gita often being described as a concise guide to Hindu philosophy and also as a practical, self-contained guide to life. During the discourse, Krishna reveals his identity as the bhagavan (Supreme Being), blessing Arjuna with an awe-inspiring glimpse of His divine absolute form.
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂശ്രീമദ് ഭഗവദ്ഗീത രണ്ടാമദ്ധ്യായത്തിലെ 22-ാം ശ്ലോകത്തിന്റെ ആശയം അദ്ധ്യാത്മരാമായണത്തിലും കടമെടുത്തിരിക്കുന്നു. വാസാംസി ജീര്‍ണ്ണാനി യഥാവിഹായ നവാനി ഗൃഹ്ണാതി നരോ ളള പരാണി തഥാ ശരീരാണി വിഹായജീര്‍ണ്ണാന്‍ അന്യാനി സംയാതി നവാനി ദേഹി (മനുഷ്യന്‍ കീറിയതും പഴകിയതുമായ പഴയ വസ്ത്രങ്ങള്‍ ഉപേക്ഷിച്ചിട്ട് പുതിയതു ധരിക്കുന്നതുപോലെ ജീവാത്മാവ് പഴയ ശരീരം വിട്ട് പുതിയതു സ്വീകരിക്കുന്നു)
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂജന്മഭൂമി: http://www.janmabhumidaily.com/news330214